zabierać

zabierać: {{stl_51}}{{LABEL="twpldezabieracacute"}}{{/stl_51}}{{stl_39}}zabierać{{/stl_39}}{{stl_41}} (-am){{/stl_41}}{{stl_9}} <zabrać>{{/stl_9}}{{stl_41}} (zabiorę){{/stl_41}}{{stl_7}} wegnehmen;{{/stl_7}}{{stl_40}}

{{/stl_40}}{{stl_9}}zabierać (ze sobą){{/stl_9}}{{stl_7}} mitnehmen;{{/stl_7}}{{stl_40}}

{{/stl_40}}{{stl_9}}zabierać głos{{/stl_9}}{{stl_7}} das Wort ergreifen;{{/stl_7}}{{stl_40}}

{{/stl_40}}{{stl_9}}zabierać czas k-u{{/stl_9}}{{stl_7}} jemandes Zeit beanspruchen, jemanden aufhalten;{{/stl_7}}{{stl_40}}

{{/stl_40}}{{stl_9}}to zabiera dużo miejsca{{/stl_9}}{{stl_7}} das nimmt viel Platz weg;{{/stl_7}}{{stl_40}}

{{/stl_40}}{{stl_9}}to zabiera dużo czasu{{/stl_9}}{{stl_7}} das nimmt viel Zeit in Anspruch, das kostet viel Zeit;{{/stl_7}}{{stl_40}}

{{/stl_40}}{{stl_9}}zabrało jej to tydzień{{/stl_9}}{{stl_7}} sie brauchte dafür eine Woche, das hat sie eine Woche gekostet;{{/stl_7}}{{stl_40}}

{{/stl_40}}{{stl_9}}zabierać się{{/stl_9}}{{stl_7}} ({{/stl_7}}{{stl_9}}do{{/stl_9}}{{stl_41}} G{{/stl_41}}{{stl_7}}) (heran)gehen (an{{/stl_7}}{{stl_41}} A{{/stl_41}}{{stl_7}}), anfangen (mit{{/stl_7}}{{stl_41}} D{{/stl_41}}{{stl_7}});{{/stl_7}}{{stl_40}}

{{/stl_40}}{{stl_9}}zabierać się za k-o{{/stl_9}}{{stl_7}} sich jemanden vornehmen,{{/stl_7}}{{stl_6}} fam.{{/stl_6}}{{stl_7}} sich jemanden vorknöpfen;{{/stl_7}}{{stl_40}}

{{/stl_40}}{{stl_9}}zabierać się z{{/stl_9}}{{stl_41}} (I){{/stl_41}}{{stl_6}} fam.{{/stl_6}}{{stl_7}} mitkommen (mit{{/stl_7}}{{stl_41}} D{{/stl_41}}{{stl_7}});{{/stl_7}}{{stl_40}}

{{/stl_40}}{{stl_9}}zabierać się do pracy{{/stl_9}}{{stl_7}} sich an die Arbeit machen;{{/stl_7}}{{stl_40}}

{{/stl_40}}{{stl_9}}zabierać się do wyjścia{{/stl_9}}{{stl_7}} im Begriff sein zu gehen;{{/stl_7}}{{stl_40}}

{{/stl_40}}{{stl_9}}zabieraj się stąd!{{/stl_9}}{{stl_6}} fam.{{/stl_6}}{{stl_7}} mach, dass du wegkommst!, verschwinde!{{/stl_7}}

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:

zabierać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zabieraćam, zabieraća, zabieraćają, zabieraćany {{/stl 8}}– zabrać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIb, zabieraćbiorę, zabieraćbierze, zabieraćbierz, zabieraćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zabierać się – zabrać się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przystępować do robienia czegoś; zaczynać, rozpoczynać robienie czegoś; brać się za coś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zabierać się do pracy. Nie mogę zabrać się do pisania pracy… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zabierać – zabrać głos — {{/stl 13}}{{stl 7}} publicznie wyrażać, wypowiadać swoje zdanie, przemawiać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Na wstępie zabrał głos przewodniczący. Nie zabierać głosu w dyskusji. Zabrać głos w polemice prasowej. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zabierać – zabrać — {{/stl 13}}{{stl 8}}{komuś} {{/stl 8}}czas {{/stl 13}}{{stl 7}} zajmować, absorbować kogoś czymś, zwykle swoimi sprawami, problemami, swoją osobą itp. : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przepraszać kogoś, że zabiera mu się czas. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zabierać się — euf. Zabrać się (z tego świata) «umrzeć»: (...) tak szybko zabrał się z tego świata... Roz bezp 1999. Zabierać się do czegoś jak pies do jeża zob. pies 24 … Słownik frazeologiczny
zabierać — euf. Wojna, choroba, śmierć itp. kogoś zabrała «ktoś zginął na wojnie, ktoś umarł»: Ofensywa niemiecka na Verdun w czasie I wojny zabrała wszystkich mężczyzn w rodzinie Dominique. Trzech synów zginęło w bitwie, pradziadek zmarł kilka lat po… … Słownik frazeologiczny
zabierać — → zabrać … Słownik języka polskiego
brać – wziąć [zabierać – zabrać] kuper [tyłek] w garść [w troki] — {{/stl 13}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} opuszczać jakieś miejsce, pomieszczenie, wynosić się, odchodzić skądś; zabierać się, zbierać się skądś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wziął kuper w garść i więcej się nie pokazywał. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zabrać — dk IX, zabraćbiorę, zabraćbierzesz, zabraćbierz, zabraćał, zabraćany zabierać ndk I, zabraćam, zabraćasz, zabraćają, zabraćaj, zabraćał, zabraćany 1. «pozbawić kogoś czegoś, odebrać coś komuś, wziąć coś sobie» Zabrać koleżance książkę. Złodzieje… … Słownik języka polskiego
brać się – wziąć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} chwytać rękami samego siebie, jakąś część swojego ciała : {{/stl 7}}{{stl 10}}Z bólu aż brał się za głowę. Wziąć się pod boki. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
brać — I ndk IX, biorę, bierzesz, bierz, brał, brany 1. «ujmować, chwytać, obejmować ręką, oburącz (także narządem chwytnym, np. u zwierząt, albo narzędziem); przystosowywać do niesienia, trzymania» Brać co palcami, ręką, zębami, łyżką, widelcem, łopatą … Słownik języka polskiego

Academic dictionaries and encyclopedias

zabierać

Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:

Share the article and excerpts

Academic dictionaries and encyclopedias

Słownik polsko-niemiecki

zabierać

Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:

Share the article and excerpts

Direct link